تعیین سبد مطلوب غذایی دهک های مختلف شهری و روستایی در ایران

امنیت غذایی و تغذیه سالم به عنوان مهمترین نیاز انسان و عاملی برای رشد و توسعه اقتصادی جوامع به شمار می رود. فرهنگ مصرفی و توانایی مالی دو رکن اساسی دسترسی افراد جامعه به تغذیه صحیح و جذب مواد غذایی و مغذی لازم می باشد که دولت نیز در این بین جهت افزایش بضاعت مالی و استفاده از ابزارهای حمایتی برای هدایت فرهنگ مصرف جامعه نقش ایفاء می کند. از اینرو، هدف اصلی این مقاله تعیین سبد مطلوب غذایی براساس دو رکن توانایی مالی و دانش غذایی است. به طوریکه این سبد برای هر فرد به صورت ماهانه در دهک های مختلف درآمدی و همچنینبه تفکیک شهر(نمونه 18729خانوار) و روستا(نمونه 19787خانوار)برای سال 1390 با استفاده از مدل سازی با هزینه های مختلف و در نظر گرفتن 24 مجموعه مواد غذایی و 30 ماده مغذی تعیین شده است. نتایج حاکی از این است که ارزش ریالی سبد بهینه غذایییک فرد شهری بیشتر از یکفرد روستایی است که این اختلاف در دهک های بالای درآمدی قابل توجه است. بررسی انحراف سبد غذایی فعلی و مطلوب نشان می دهد که 4 دهک اول درآمدی در منطقه شهری و 5 دهک اول درآمدی در منطقه روستایی برای دستیابی به امنیت غذایی نیازمند حمایت های دولتی هستند.